B.B. & The Blues Shacks (D) Blues Hnita Hoeve Heist-op-den-Berg (28-01-2023) reporter & photo credits: Rootsville info club: Hnita Hoeve info band: B.B. & The Blues Shacks © Rootsville 2023

Samen met een delegatie van Gevarenwinkel op zaterdagavond richting 'Hnita Hoeve' om zo een concert mee te pakken van één van de beste Duitse bluesbands, B.B. & The Blues Shacks.

Met een mix van soul en rhythm & blues rocken de vijf Hildesheimers alles sinds 1989 in de vele clubs in binnen- en buitenland, en wonnen al talloze prijzen van de "German Blues Award" tot de prijs als Europa's beste bluesband. Ze worden beschouwd als echte 'Live' een ervaring.

Frontman Michael Arlt (zang en harp) behoort al lang tot de eredivisie van de Europese blues- en soulzangers. Zijn broer Andreas Arlt, bekend om zijn krachtige maar elegante speelstijl, wordt nu beschouwd als een "gitarist van wereldklasse". Fabian Fritz legt vakkundig zijn accenten op piano en orgel. Henning Hauerken (contrabas, elektrische bas en chauffeur blues voor vanavond) en drummer Andre Werkmeister zorgen voor de drive en groove die je van het concert mee naar huis kunt nemen.

De 'MC' van de avond was 'Jan Ursi' die hier in de 'Hnita Hoeve' ook verantwoordelijk is voor de programmatie van 'de' blues en vandaag ongetwijfeld een dikke pluim op zijn hoed zou kunnen gaan steken. Als spinner voor de sfeer al op te warmen hadden we net als bij de 'Boogie Beasts' niemand minder dan de 'Joris'. En zo waren we samen met een volle 'Hnita Hoeve' klaar voor wat een memorabele avond zou worden met als rode draad onze allergeliefde 'Chicago Blues'.

De broertjes Arlt openden met nummers van Sunny Red Slim en eentje van Otis Rush en al meteen kregen we van Andreas Arlt een beklijvende solo uit zijn 'Gibson' te horen en was het al meteen even slikken. Hun opschrift op de bassdrum van 'Ladies and Gangsters, It's Bluestime!' werd hier zo realiteit.

Ook soul en rhythm 'n blues (de echte wel te verstaan) zou hier vanavond een stempel komen te drukken en met Otis Clay's 'Too Much Mistery' liet Michael ons horen dat zijn klankkleur zo zwart was als de nacht. Ook met een verwijzing naar onze eigenste 'Electric Kings' raakten ze hier de harten van de blues liefhebbers.

Met 'It's Later Than You Think' zou 'Let's Swing a While' ook een motto kunnen zijn van 'B.B. & The Blues Shacks' en kwam de 'Hnita Hoeve' hier in beweging. Zo stuurden ze ook een original 'Willl The Fire Still Burn' uit hun recente album 'Breaking Point' de ruimte in en blijkt zo ook dat hun eigen nummers gewoon 'Top' zijn. Met 'You Don't Know' van B.B. King zaten we hier helaas al aan het einde van 'set 1' en restte ons de vraag van wat zullen we drinken want de 'Orval' was al op ;-)

Voor het zeer explosieve tweede gedeelte had Andreas zijn appel-zeegroene 'Strat' uit de standard gehaald en openden ze met een instrumentaal nummer à la Freddie King. Meteen schakelden deze 'Blues Shacks' over naar wat swamp ol'school rhythm'n blues met Slim Harpo's 'That's Why I Love You' en de liefde was werderzijds hier met de bezoekers van de 'Hnita Hoeve'. De Jan die zagen we glunderen met in zijn gedachte 'It's A Bullseye'.

Buiten zijn onweerstaanbare prachtige soulstem heeft Michael Arlt nog een andere skill en dat is het bespelen van de 'Mississippi Saxofoon' en dat hadden we al geruime tijd kunnen aanhoren en zo brachten ze na Albert King's 'Hard Business Woman' eentje van nog een begenadigd harper uit het verleden met name, William Clarke (1951-1996). How Hard Can It Be?.

Bij het betreden van deze 'Hnita Hoeve' stond er van na het laatste jazz concert nog een vluegel ter beschikking en was het zo ook de droom vanavond van Fabian Fritz om de 'Black & White Keys' te mogen beroeren. Iets wat uiteraard ook bijzonder goed paste bij de rhythm 'n blues van ZZ Hill en diens 'You Were Wrong'. Hoe? Wat? geen Lindy Hoppers in de zaal...

In het arsenaal van deze 'B.B. & The Blues Shacks' steken ook enkele 'soul plakkers' zoals 'Tears About To Fall' uit hun album 'Unique Taste' uit 2008 of eentje uit hun 'London Days' maar vanavond kozen ze voor wat Chicago Soul met Buddy Guy's "I Found A True Love' en brak voor Andreas de tijd aan voor een 'Duvel'.

Voor een West Coast Bluesje met 'Lollypop Mama' van good old Wyonie Harris graaide Andreas dan ook vlug terug naar de sound van zijn Gibson. En dit allemaal zonder het gebruik van 'pedals' een echte dus. Het einde was ook nabij maar een oorverdovend applaus verplichte deze 'B.B. & The Blues Shack' om terug de bandstand te betreden. Nog meer swing met 'Be Mine Mu Love' van diezelfde Harris en toen...toen ging het dak er hier af met Bobby Womack's 'Harry Hippie'. Velen hebben dit op hun playlist staan maar op de versie van Michael, Andreas en hun Blues Shacks, die versie zou hier vanavond memorabel worden met een sing-a-long waar maar geen einde aan kwam.

Dit was promotie voor de Blues, dit was promotie voor ol'school Rhyhtm 'n Blues, dit was promotie voor Soul, dit was promotie voor de 'Hnita Hoeve' en kunnen we stellen dat we getuige waren van misschien wel het beste optreden van het jaar. Aan diegene die zich geroepen voelen, the stage is yours!